busboekje #1

 Omdat je soms juweeltjes hoort in het OV. Gesprekken die je tenen doen krullen en je haren overeind doen staan. Die schrijf ik op. 

"en gisteren was ik dus helemaal mezelf. Heel veel zelfvertrouwen en echt gewoon helemaal ik, weetje."
"ja?"
"ja, en toen had hij dus al een vriendin!"
"nee!"
"ja, wel!"
"nee, die ene chick die de hele tijd om hem heen hing?"
"nee, die ene van dat truitje'"
"van dat truitje, echt?"
"ja, en daar woont hij dus mee samen."
"nee!"
"ja."
"en toen?"
"ja, nou. Beter dat hij aan het einde van de avond gewoon naar huis was gegaan..."
"ooooo!"
"hihi"
"vertel!"
"ja. O nee wacht, we zitten in de trein. Beter dat we er later nog even over praten."
"o. Ja. Zullen we Facebooken?"
"ok"
"ok"