Op de basisschool was 'verhalen schrijven' mijn favoriete tijdverdrijf. Dat je daar ook nog een cijfer voor kon krijgen, was alleen maar mooi meegenomen. Maar naast schrijven, tekende ik ook erg graag. Als je vroeger aan mij vroeg wat ik wilde worden als ik groot was, zei ik steevast: "schrijver, en dan maak ik tekeningen in mijn eigen boek!"

Tekenaar ben ik al. Waarom noem ik mezelf dan nog geen schrijver? Ik schrijf vaak korte stukjes. Op deze blog kun je verschillende pennenvruchten van mij lezen. Ik heb ze onderverdeeld in verschillende categorieën, te weten: 

Boeken en verhalen - updates van mijn boek en korte verhalen

Busboekje - hier vind je opgevangen gesprekken van mijn mede reizigers in het OV, een constante bron van inspiratie en ergernis

Reisverhalen - dat spreekt voor zich

Overig - lekker makkelijk, alles wat niet in de hierboven genoemde hokjes past

Veel leesplezier!

Eerste publicatie!

Uitgeverij LetterRijn organiseert elk jaar een schrijfwedstrijd waar schrijvers een kort verhaal rond een bepaald thema kunnen insturen. De 30 beste verhalen worden gebundeld en uitgegeven. Dit jaar besloot ik ook mee te doen. Een hele uitdaging, want het thema was Insomnia, verhalen die je wakker houden. Nu zijn mijn schrijfsels vaak niet heel erg eng, maar het leuk om het een keertje wat duisterder te maken. Mijn inzending 'De zwarte trein' heeft het tot de shortlist geschopt en wordt in dit najaar uitgegeven! Ik zie ernaar uit om mijn verhaal in een echt boek terug te lezen, en ik hoop dat dit het begin zal zijn van meer publicaties.

Hieronder een kort voorproefje, want ik kan natuurlijk niet het hele verhaal online zetten...

De zwarte trein

Een luid metalig gekraak laat de dunne muren van mijn kamer trillen. Ik schuifel voorzichtig naar de gang om te achterhalen uit welke kamer het komt. In de gang kringelen zwarte roetdeeltjes van onder een deur omhoog. Moeizaam knijp ik  mijn ogen toe. Het is kamer 202b. Ik kan de kleine cijfers nog net ontcijferen. Mazzelaar, denk ik. Mijn neus kan de geur van roet niet meer ruiken, maar in mijn geest dwarrelt die nog rond. Met een zachte zucht sleep ik mezelf weer de kamer in en laat me op het bed zakken. Het piept zachtjes maar zakt amper in onder mijn geringe gewicht. Ik leg mijn handen voor mijn gezicht. De huid is gerimpeld en haast doorschijnend. Botjes duwen tegen mijn vel. Het metalige geknars verwijdert zich en mijn gedachten keren onherroepelijk terug naar het terras van al die jaren geleden geleden. Toen ik nog een jonge man was en dit vervloekte geluid mijn leven voor het eerst binnendrong.

De wilde eilanddans

In het kader van de boekenweek organiseerde Nederland Schrijft een schrijfwedstrijd rond het thema reizen. Onderstaand verhaal is mijn inzending.

Gillend rennen we over het weiland. De penetrante geur kleeft aan onze kleren, onze huid. Met een grote sprong overbrug ik het slootje. Dan roffelen mijn voeten over het harde asfalt. Bij de bushalte stop ik. Eén stap achter me zijn de anderen. Dubbelgevouwen van de lach kijken we elkaar aan. Viznja wenkt ons dichterbij. Met de armen om elkaars schouders vormen we een klein kringetje. Amper een dag ken ik deze mensen. De bootreis lijkt ineens heel lang geleden.

Achter de ramen kolkt de grijze zee. Wij zitten hier, in de benauwde binnenruimte van de boot. Er is geen dek om de zeewind op mijn gezicht te voelen. Ik staar naar de raampjes, krappe kaders van het zeelandschap. De vier gezichten om me heen zijn me onbekend. Medekunstenaars, dat is alles wat ik weet. We tasten elkaar af, draaien als katten om elkaar heen. Puck, met haar weelderige vormen, luide stem en golvende krullen, trekt de aandacht naar haar toe. Ik laat me wat achteroverzakken. Het gesprek spoelt kabbelend over me heen.

Eerste hoofdstuk: De grijze wereld

Hier staat het dan. Het eerste hoofdstuk van mijn boek over Igam. Een beetje eng is het wel, om dit de wereld in te sturen. Maar ik doe het wel. Heb je vragen, tips of opmerkingen? Stuur mij dan een mail (zie homepage voor contactgegevens).

De grijze wereld

Igam leunt over de balustrade van de hoogste trans van het kasteel. Een paarse duif koert zachtjes op haar schouders. Onder haar vliegen de duiven van Resl in een bleekgele waas het kasteel in en uit. Ze vraagt zich af welke woorden hij de wereld instuurt. Ze volgt één van de gele duiven met haar ogen. Hij zwenkt scherp naar links, over het uitgestrekte woud heen. Zijn gele vleugels smelten samen met de geelrood getekende bomen. Blaadjes dwarrelen op en onttrekken de vogel uit het zicht.

Igam buigt zich voorover en probeert wat van het bleke zonlicht op haar gezicht te vangen. Haar huid kraakt zachtjes en ze kijkt even naar handen die lichtjes op de balustrade leunen. Haar grijsgrauwe vel is bijna niet te onderscheiden van de stenen. Met haar nagel glijdt ze langs de lijnen van haar andere hand. Korreltjes laten langzaam los en dwarrelen naar beneden. Igam zucht en kijkt ze na. Met ogen tot spleetjes geknepen tuurt ze de horizon langs. Het is dezelfde horizon als altijd. Een lijn. Een grens tussen het bekende Hier en het onbekende Daar. Droombeelden bewegen zachtjes over de grens. Ze lijken haar te roepen.

Titanic meets Pakjesboot

De speakers braken een constante stroom Bahasa Indonesia uit. Mensen lopen in paniek heen en weer en trekken hun reddingsvest nog wat dichter tegen zich aan. De geur van rook prikkelt in mijn neus. Met een luide knal worden de stalen deuren aan weerszijden van het dek gesloten. Bemanningsleden drentelen overal tussen de mensen door. Tegen ons, de enige 5 Westerlingen aan deze boot, zeggen ze steeds ‘everything is fine, yes, yes.” Hun mondhoeken buigen zich krampachtig omhoog. Ik leun tegen de reling en staar naar de onmetelijke watervlakte onder me. Nergens een boot of land te zien. Ik voel me alsof ik midden in een nieuwsbericht bezeild ben geraakt. Indonesische boot gezonken, aan boord waren vier Nederlanders…

busboekje #1

 Omdat je soms juweeltjes hoort in het OV. Gesprekken die je tenen doen krullen en je haren overeind doen staan. Die schrijf ik op. 

"en gisteren was ik dus helemaal mezelf. Heel veel zelfvertrouwen en echt gewoon helemaal ik, weetje."
"ja?"
"ja, en toen had hij dus al een vriendin!"
"nee!"
"ja, wel!"
"nee, die ene chick die de hele tijd om hem heen hing?"
"nee, die ene van dat truitje'"
"van dat truitje, echt?"
"ja, en daar woont hij dus mee samen."
"nee!"
"ja."
"en toen?"
"ja, nou. Beter dat hij aan het einde van de avond gewoon naar huis was gegaan..."
"ooooo!"
"hihi"
"vertel!"
"ja. O nee wacht, we zitten in de trein. Beter dat we er later nog even over praten."
"o. Ja. Zullen we Facebooken?"
"ok"
"ok"

Van Nederlands naar Engels, en omgekeerd.

Soms, als ik een Engels boek lees, blijven mijn ogen ineens haken op een woord wat absoluut Engels is, maar ook in het Nederlands voorkomt. In beide talen heeft het woord een andere betekenis. Stukje bij beetje begon ik die woorden bij te houden in een schriftje. Dit zijn de woorden tot nu toe, maar er blijven er steeds meer bij komen.

Angel Are As At
Bad Baker Bank Been Beer Bevel Bier Bid Big Bits Boom Boon Brand Branding Brave Breed Brief Brood
Dank Den Die Door Dove Drop Dun
Elk Even Ever
Fee File Fit Flip Flop Fries
Gal Gang Gave Glad Grind Gum Gun
Hare Heel Held Hoe Hoes Hoop Hop
Kale Keep Killer Kind Knot
Lager Lap Last Leek Leg Let Lever Lid Lies List Listen Log Long Look Loop Loot Lot Lover
Made Map Mare Matter Met Minder Moor Mop Mug
Of Offer
Pad Pal Peer Perk Pet Pies Pink Pint Pit Plant Plots Poets Pop Port Prompt Prop Put
Rage Rake Ramp Rank Rare Red Reed Reef Rest Rode Roe Roof Room Rooster Rot Rug Rust
Sage Sip Slap Sleep Slip Sloop Slot Spies Spin Spit Spits Spoken Spring Stage Steel Stem Step Strand Storing Strip
Taken Talk Tap Teen Tip Trap Tree
Vale Van Vast Veins Vent
Wand Want Was Week Wind Wit Word Worst Wrong